Anasayfa
BEN ELBRUZUM KAFKAS DAGI Ben Elbruzum kafkas dagi.
basim duman duman dumanli
yuregim param parca yarali
binlerce sehitim yatar bagrimda
milyonlarca hasretim var sürgünde
icin icin yanar dururum volkan misali
basimi uzatir bakrim karadeniz ötesi
görebilirmiyim diye birinden birini
taaaaa, arap cöllerine uzatirim boynumu
kartallarla haberler salarim dünyanin her yerine
bulamam göremem aglarim son bahar yagmurlari gibi
yaslar süzülür yamaclarimdan sel olur karisirim karadenize.
sanki kaybolanlarima ulasir gibi.
firtinalar estiririm boranlar koparirim hirsimi alamam
umutsuz yorgun duserim bazende. yigilir kalirim öglece.
buz gibi olur yüregim yüregim üsürüm.
kardan yorganlara bürünür uyurum kislar boyu.
uyanirim baharlarda gönlüm yine ayni kederlerde.
sehitlerim yatarda bagrimda bilirim
sügünlerim nerelerde kaci sag kaci öldü yollarda
hangileri hangi ullkede yasar bilemem.
halä adige lermi yoksa karisip gitilermi
sorar dururum kendi kendime de cevap bulamam
belkide bulacagim cevaptan korkarim
kesemem hibirzamanda hepten umudumu
ciceklerle sülenir beklerim her bahar
agaclar diktim anisina her birinin.
bahar yagmurlariyla sular büyütürüm
koca kafkas ormanlari oldular görkemli.
her biri bir birinden güzel yem yesil
yazlari gönlüm biraz daha umutlu
tatilde de olsa belki birinden biri gelir.
gelirde yüzelli yillik hasretimi
birazcik ta olsa dindirir diye
BEN ELBRUZUM KAFKAS DAGI
basim duman duman dumanli
yuregim param parca yarali
binlerce sehitim yatar bagrimda
milyonlarca hasretim var sürgünde
yazan shikue adige nurhan kandemir
En son adige_nurhan tarafından Ptsi Ocak 19, 2009 7:19 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi (Sebep : eksik düzeltildi)
