Anasayfa
Yeçenevko ciddi,yöresinde tanınan,sayılan ve çok sevilen yiğit bir insandı.Yeçenevko atına biner zaman zaman çevre köylerde eşi dostu ziyaret eder.memlekette olup bitenleri anlamaya gayret ederdi.Bu sebeple evinden köyünden ayrı kaldığı çok olurdu.
Yeçenevko yine böyle bir geziden köye dönüyordu mevsimlerden yaz idi ve hava çok sıcaktı.Yeçenevko yukarı kuban vadisinden ırmağı geçip dağın eteğinden inerek ağaçların seyrek olduğu yerden bir patikayı takip edip ormana girdi.Ormanın içinde çayırlık ortasındada güzel bir çeşme vardı.Yeçenevko bu yolu ve çeşmeyi çok iyi biliyordu.Kendisi ve atı bu güzel çeşmenin güzel suyundan çok içmiş çeşmenin başındaki ulu meşe ağacının gölgesinde birçok kere dinlenmişti.
Yeçenevko çeşmenin başına gelince atından inerek atını yedeğinde biraz gezdirdi ve terinin soğumasını bekledi.Sonra atın eğerini çıkararak terli sırtını kuru otlarla ovarak kuruladı ve atı köstekleyerek çayıra bıraktı.Bir saat sonra da atını sulayacaktı,çünkü ata terli ve yorgun haliyle su vermek uygun değil,atın sağlığına zarar verirdi.
Yeçenevko meşe ağacının gölgesine eşyalarını koyup soğuk suyun başına geldi elini yüzünü yıkadıktan sonra soğuk sudan içti.Misafir olduğu en son evin sahibinden heybesine koyduğu kuay(peynir),şelame(hamur işi) ve hatık(çörek)den atıştırdı.Açlığını giderince eğeri yastık yapıp yamçının üzerinde gölgede uzandı.Yeçenevko,ormandan gelen kuş ve böcek seslerini uzun süre dinledi.Gözlerini meşe ağacının dallarına dikmişigezdiği gördüğü yerleri görüştüğü dostlarını arkadaşlarını düşünüyor köyüne dönünce arkadaşlarına komşularına neler anlatacağını zihninde tasarlıyordu.Serin güzel bir esinti vardı.Yeçenevko uzun sürmeden tatlı bir uykuya daldı.Az mı uyudu çok mu uyudu bilinmez ama atının acı kişnemesiyle uyanması ve yerinden fırlaması bir oldu.Gözlerini açtığında ne görsün atlının biri Yeçenevkonun atını yedeğine alarak ormanın içinde kaybolmak üzereydi.
Yeçenevko''Hey o at benim ben Yeçenevkoyum atımı götürme bırak.''diye avazı çıktığı kadar bağırıyordu.
Atlı ise ormana dalmak üzereyken başını çevirip''Babanı itler yesin,sen Yeçenevkoysan bende Tohşovko Kurgovkoyum,hoşçakal''deyip ormanın içinde gözden kaybolup gitmişti.
Yeçenevko bu olay karşısında deliye dönmüştü.Kamasını çıkarmış sağa sola koşuyor,bağırıyor çağırıyor elindeki kamayı yere saplıyor olmuyor,meşe ağacına saplıyor tepiniyor ne yapacağını bilemiyordu.Hayatında böyle birşey başına gelmemişti gelenide duymamıştı.Bir Adıge için atının çalınması kadar utanç verici gurur kırıcı birşey olamazdı.O zaman henüz tüfek de yoktu ki arkasından ateş edip adamı vursun.Şimdi ne yapabilirdi dağın başında ormanın içinde eğeriyle,yamçısıyla bir başına kalakalmıştı.
Yeçenevko biraz sakinleştikten sonra yere eğilerek kamanın ucuyla yeri kazıyor,durmadan Tohşovko Kurgovko,Tohşovko Kurgovko,Tohşovko Kurgovko diye mırıldanarak,dişlerini gıcırdatıyordu.Birden yerinden sıçradı,ya bu halini oralardan geçen biri görürse!!!Korkusu kafasında şimşek gibi çaktı.Hemen eşyalarını toplayıp ormanın daha kuytu biryerine koşarak gizlenmişti.Vakit ikindi sonuydu,Yeçenevko'nun havanın kararmasını beklemekten başka çaresi yoktu.Oturduğu yerde derin düşüncelere dalmıştı.Köye nasıl gidecekti,daha yarım günlük yolu vardı.Köye gitse bile ailesine ne diyecekti,arkadaşlarına,komşularına durumu nasıl izah edecekti.Nasıl atımı çaldırdım diyebilirdi,ölmek daha kolaydı.Yeçenevko,karanlık basınca eşyalarını sırtlayıp uzun ve zorlu bir yolculuktan sonra şafağa karşı köyüne varmıştı.Kimseye görünmeden misafir odasına girip sedire yatmıştı ki,biraz sonra hanımı yanına gelmiş ne olup bittiğini anlamaya çalışarak Yeçenevko'ya birçok soru sorduysada sorularına cevap alamamıştı.Günler geçip gidiyor Yeçenevko,kimseyle konuşmuyor,görüşmüyordu.Yaşlı anneside olanlardan birşey anlamamıştı.Yeçenevko,bazı geceler atına binip köyden ayrılıyor saatler sonra şafağa karşı geri dönüyordu.Nereye gittiğini neler yaptığını kimse bilmiyordu.Yeçenevko'nun halini hem ailesi hem arkadaşları merak ediyordu,fakat birşey öğrenemiyorlardı.O ise,Tohşovko Kurgovko'nun köyünü öğrenerek,köyün giriş çıkışlarını,Tohşovko Kurgovko'nun evini,yattığı odayı tam olarak tesbit etmişti.Yeçenevko bir gece atına binip yanına da bir yedek at olarak köyünden ayrıldı.Yeçenevko Tohşovko Kurgovko'nun köyüne gitmiş gece yarısı Tohşovko'nun yattığı odanın kapısını çalmıştı.Adıgelerde kapı çalınınca kim o demek ayıp sayıldığı için Tohşovko hiçbir şey sormadan yatak kıyafetiyle kapıyı açmış,daha buyur demesine fırsat vermeden Yeçenevko'nun kamçısı Tohşovkonun yüzünde,gözünde,kulağında patlamaya başladı.Bağırmak yardım istemek ayıp sayıldığından Tohşovkonun sesi de çıkmıyordu.Tohşovko neye uğradığını şaşırmıştı.Eli bağlanan Tohşovko Yeçenevkonun yedekte götürdüğü ata bindirilmiş yatak kıyafetiyle yola çıkarılmıştı.Yeçenevko kaçırdığı adamla birlikte şafağa karşı evine gelmişti.Yaşlı annesini uyandıran Yeçenevko,ondan şu ricada bulunmuştu.''Sevgili saygıdeğer annem,bu misafiri mahzene kapatacağım bundan kimseye bahsedilmesin.Ev halkı bana nasıl hizmet ediyorsa bunada aynı hizmeti yapsınlar hiç birşeyi esirgemesinler.Yalnız makas,bıçak,ustura gibi hiç bir kesici alet vermiyecekler.
Yeçenevko rahatlamış hayatı normale dönmüştü.Kaçırılan misafir ise güneş görmeyen mahsende gün sayıyor,yaptığı hatanın başına getirdiği bu felaketi düşünüyordu.
Aradan aylar,yıllar geçmişti.Yeçenevkonun köyünden Toşhovkonun köyüne gelin giden bir kadın,babasının evine ziyarete gelmiş birkaç aydır babasının evindeydi.Kocasının evine döneceği zaman komşularla vedalaşmak için Yeçenevkonun yanına uğramıştı.Yeçenevko kadına 'Sevgili kızımız iki üç aydır buralardasın.Bir komşu olarak seninle yeterince ilgilenemedik.Bir iyilikte yapamadık kusura bakma.Eğer kabul edersen sana bir hediye vereceğim seçimi sen yap seni memnun edecek mi içinde yaşadığın köyü memnun edecek bir hediyemi istiyorsun?'
Bunun üzerine kadın tereddütsüz ''Tabi ki içinde bulunduğum köyü memnun edecek olanı isterim.'der.
Yeçenevko aldığı cevap üzerine annesinden tam on yıldır esir hayatı yaşayan Tohşovko Kurgovko'nun getirilmesini ister.İçeri alınan adamı gören komşu kızı korkudan çığlık atmış,'Aman Allah'ım bu kim,bu ne hal' diye bağırdı.Tohşovko saçı sakalı birbirine karışmış,tırnakları uzamış,şekil olarak insanlıktan çıkmıştı.Yeçenevko,komşu kızına dönerek 'Bu sizin köyün yitik adamı Tohşovko Kurgovko'dur.' diye konuştu.
Kadın 'Aman Allah'ım bunun yası yıllar önce tutuldu,ağıtlar yakıldı,ailesi de köyü de bu adamı unuttu.' diyerek köyün Tohşovko için yaptığı aramaları,ardından tutulan yası anlatır.
Tohşovko Kurgovko yıkanır,temizlenir,tıraş edilir,en güzel kıyafetler giydirilir.Yeçenevko en iyi atlarından bir tanesini de gümüş takımlarıyla beraber Tohşovko'ya hediye ederek kocasının köyüne dönecek olan komşu kızının arabasına atlı olarak eşlik etmek ve evine dönmek üzere uğurlarken şu tavsiyelerde bulunmuştu.'Tohşovko sen at çalma işini bırak ben de adam kaçırma işini bırakayım ve dost kalalım güle güle git.
İki hasım el sıkışarak iki dost olarak ayrıldılar.Bu tarafta on yıllık esaret biterken öbür tarafta on yılönce ölen adam yeniden doğmuş ailesinde köyünde mutluluk ve sevinç yaşanmıştır.
Yeçenevko yine böyle bir geziden köye dönüyordu mevsimlerden yaz idi ve hava çok sıcaktı.Yeçenevko yukarı kuban vadisinden ırmağı geçip dağın eteğinden inerek ağaçların seyrek olduğu yerden bir patikayı takip edip ormana girdi.Ormanın içinde çayırlık ortasındada güzel bir çeşme vardı.Yeçenevko bu yolu ve çeşmeyi çok iyi biliyordu.Kendisi ve atı bu güzel çeşmenin güzel suyundan çok içmiş çeşmenin başındaki ulu meşe ağacının gölgesinde birçok kere dinlenmişti.
Yeçenevko çeşmenin başına gelince atından inerek atını yedeğinde biraz gezdirdi ve terinin soğumasını bekledi.Sonra atın eğerini çıkararak terli sırtını kuru otlarla ovarak kuruladı ve atı köstekleyerek çayıra bıraktı.Bir saat sonra da atını sulayacaktı,çünkü ata terli ve yorgun haliyle su vermek uygun değil,atın sağlığına zarar verirdi.
Yeçenevko meşe ağacının gölgesine eşyalarını koyup soğuk suyun başına geldi elini yüzünü yıkadıktan sonra soğuk sudan içti.Misafir olduğu en son evin sahibinden heybesine koyduğu kuay(peynir),şelame(hamur işi) ve hatık(çörek)den atıştırdı.Açlığını giderince eğeri yastık yapıp yamçının üzerinde gölgede uzandı.Yeçenevko,ormandan gelen kuş ve böcek seslerini uzun süre dinledi.Gözlerini meşe ağacının dallarına dikmişigezdiği gördüğü yerleri görüştüğü dostlarını arkadaşlarını düşünüyor köyüne dönünce arkadaşlarına komşularına neler anlatacağını zihninde tasarlıyordu.Serin güzel bir esinti vardı.Yeçenevko uzun sürmeden tatlı bir uykuya daldı.Az mı uyudu çok mu uyudu bilinmez ama atının acı kişnemesiyle uyanması ve yerinden fırlaması bir oldu.Gözlerini açtığında ne görsün atlının biri Yeçenevkonun atını yedeğine alarak ormanın içinde kaybolmak üzereydi.
Yeçenevko''Hey o at benim ben Yeçenevkoyum atımı götürme bırak.''diye avazı çıktığı kadar bağırıyordu.
Atlı ise ormana dalmak üzereyken başını çevirip''Babanı itler yesin,sen Yeçenevkoysan bende Tohşovko Kurgovkoyum,hoşçakal''deyip ormanın içinde gözden kaybolup gitmişti.
Yeçenevko bu olay karşısında deliye dönmüştü.Kamasını çıkarmış sağa sola koşuyor,bağırıyor çağırıyor elindeki kamayı yere saplıyor olmuyor,meşe ağacına saplıyor tepiniyor ne yapacağını bilemiyordu.Hayatında böyle birşey başına gelmemişti gelenide duymamıştı.Bir Adıge için atının çalınması kadar utanç verici gurur kırıcı birşey olamazdı.O zaman henüz tüfek de yoktu ki arkasından ateş edip adamı vursun.Şimdi ne yapabilirdi dağın başında ormanın içinde eğeriyle,yamçısıyla bir başına kalakalmıştı.
Yeçenevko biraz sakinleştikten sonra yere eğilerek kamanın ucuyla yeri kazıyor,durmadan Tohşovko Kurgovko,Tohşovko Kurgovko,Tohşovko Kurgovko diye mırıldanarak,dişlerini gıcırdatıyordu.Birden yerinden sıçradı,ya bu halini oralardan geçen biri görürse!!!Korkusu kafasında şimşek gibi çaktı.Hemen eşyalarını toplayıp ormanın daha kuytu biryerine koşarak gizlenmişti.Vakit ikindi sonuydu,Yeçenevko'nun havanın kararmasını beklemekten başka çaresi yoktu.Oturduğu yerde derin düşüncelere dalmıştı.Köye nasıl gidecekti,daha yarım günlük yolu vardı.Köye gitse bile ailesine ne diyecekti,arkadaşlarına,komşularına durumu nasıl izah edecekti.Nasıl atımı çaldırdım diyebilirdi,ölmek daha kolaydı.Yeçenevko,karanlık basınca eşyalarını sırtlayıp uzun ve zorlu bir yolculuktan sonra şafağa karşı köyüne varmıştı.Kimseye görünmeden misafir odasına girip sedire yatmıştı ki,biraz sonra hanımı yanına gelmiş ne olup bittiğini anlamaya çalışarak Yeçenevko'ya birçok soru sorduysada sorularına cevap alamamıştı.Günler geçip gidiyor Yeçenevko,kimseyle konuşmuyor,görüşmüyordu.Yaşlı anneside olanlardan birşey anlamamıştı.Yeçenevko,bazı geceler atına binip köyden ayrılıyor saatler sonra şafağa karşı geri dönüyordu.Nereye gittiğini neler yaptığını kimse bilmiyordu.Yeçenevko'nun halini hem ailesi hem arkadaşları merak ediyordu,fakat birşey öğrenemiyorlardı.O ise,Tohşovko Kurgovko'nun köyünü öğrenerek,köyün giriş çıkışlarını,Tohşovko Kurgovko'nun evini,yattığı odayı tam olarak tesbit etmişti.Yeçenevko bir gece atına binip yanına da bir yedek at olarak köyünden ayrıldı.Yeçenevko Tohşovko Kurgovko'nun köyüne gitmiş gece yarısı Tohşovko'nun yattığı odanın kapısını çalmıştı.Adıgelerde kapı çalınınca kim o demek ayıp sayıldığı için Tohşovko hiçbir şey sormadan yatak kıyafetiyle kapıyı açmış,daha buyur demesine fırsat vermeden Yeçenevko'nun kamçısı Tohşovkonun yüzünde,gözünde,kulağında patlamaya başladı.Bağırmak yardım istemek ayıp sayıldığından Tohşovkonun sesi de çıkmıyordu.Tohşovko neye uğradığını şaşırmıştı.Eli bağlanan Tohşovko Yeçenevkonun yedekte götürdüğü ata bindirilmiş yatak kıyafetiyle yola çıkarılmıştı.Yeçenevko kaçırdığı adamla birlikte şafağa karşı evine gelmişti.Yaşlı annesini uyandıran Yeçenevko,ondan şu ricada bulunmuştu.''Sevgili saygıdeğer annem,bu misafiri mahzene kapatacağım bundan kimseye bahsedilmesin.Ev halkı bana nasıl hizmet ediyorsa bunada aynı hizmeti yapsınlar hiç birşeyi esirgemesinler.Yalnız makas,bıçak,ustura gibi hiç bir kesici alet vermiyecekler.
Yeçenevko rahatlamış hayatı normale dönmüştü.Kaçırılan misafir ise güneş görmeyen mahsende gün sayıyor,yaptığı hatanın başına getirdiği bu felaketi düşünüyordu.
Aradan aylar,yıllar geçmişti.Yeçenevkonun köyünden Toşhovkonun köyüne gelin giden bir kadın,babasının evine ziyarete gelmiş birkaç aydır babasının evindeydi.Kocasının evine döneceği zaman komşularla vedalaşmak için Yeçenevkonun yanına uğramıştı.Yeçenevko kadına 'Sevgili kızımız iki üç aydır buralardasın.Bir komşu olarak seninle yeterince ilgilenemedik.Bir iyilikte yapamadık kusura bakma.Eğer kabul edersen sana bir hediye vereceğim seçimi sen yap seni memnun edecek mi içinde yaşadığın köyü memnun edecek bir hediyemi istiyorsun?'
Bunun üzerine kadın tereddütsüz ''Tabi ki içinde bulunduğum köyü memnun edecek olanı isterim.'der.
Yeçenevko aldığı cevap üzerine annesinden tam on yıldır esir hayatı yaşayan Tohşovko Kurgovko'nun getirilmesini ister.İçeri alınan adamı gören komşu kızı korkudan çığlık atmış,'Aman Allah'ım bu kim,bu ne hal' diye bağırdı.Tohşovko saçı sakalı birbirine karışmış,tırnakları uzamış,şekil olarak insanlıktan çıkmıştı.Yeçenevko,komşu kızına dönerek 'Bu sizin köyün yitik adamı Tohşovko Kurgovko'dur.' diye konuştu.
Kadın 'Aman Allah'ım bunun yası yıllar önce tutuldu,ağıtlar yakıldı,ailesi de köyü de bu adamı unuttu.' diyerek köyün Tohşovko için yaptığı aramaları,ardından tutulan yası anlatır.
Tohşovko Kurgovko yıkanır,temizlenir,tıraş edilir,en güzel kıyafetler giydirilir.Yeçenevko en iyi atlarından bir tanesini de gümüş takımlarıyla beraber Tohşovko'ya hediye ederek kocasının köyüne dönecek olan komşu kızının arabasına atlı olarak eşlik etmek ve evine dönmek üzere uğurlarken şu tavsiyelerde bulunmuştu.'Tohşovko sen at çalma işini bırak ben de adam kaçırma işini bırakayım ve dost kalalım güle güle git.
İki hasım el sıkışarak iki dost olarak ayrıldılar.Bu tarafta on yıllık esaret biterken öbür tarafta on yılönce ölen adam yeniden doğmuş ailesinde köyünde mutluluk ve sevinç yaşanmıştır.
